Zelfliefde is de basis voor een gezonde, vervullende relatie met je partner. Als je relatie niet lekker loopt, je steeds weer onenigheid hebt, niet echt gelukkig bent met elkaar ligt de oorzaak altijd in een gebrek aan zelfliefde.
Nu kan het zijn dat je gaat steigeren en gaat wijzen naar je partner. Dat is de reactie die bij de meesten van ons direct bovenkomt: Je partner moet veranderen, die behandelt je niet goed. Jij vindt jezelf wel okay.
En daar maak je een vergissing. Je vindt wellicht dat je een andere behandeling verdient en meer waard bent dan wat je krijgt, maar dat betekent nog niet dat je jezelf okay vindt. Als dat zo was zou je namelijk niet naar je partner wijzen, zou je een betere relatie hebben en zou je minder zelfkritiek hebben.
De Wet van Zaaien en Oogsten
Ik heb het al vaker gehad over de uiterst belangrijke en altijd werkende Universele Wet van zaaien en oogsten. Hoe confronterend het ook mag lijken, het is zo dat alles wat er in je leven gebeurt en alles wat jij ervaart een gevolg is van deze wetmatigheid.
Wat jij gelooft over jezelf, de gedachten die je hebt over jezelf, hoe je tegen jezelf praat, zie je weerspiegeld in de wereld om je heen en zeker in je partner. Je bent niet voor niets bij elkaar. Jouw partner spiegelt naar jou terug wat jij ten diepste over jezelf gelooft.
De relatie met jezelf zet de toon voor al je relaties
Ik heb dit letterlijk ervaren.
Ik vond mezelf niet waardevol, kon niet geloven dat iemand echt van me kon houden. Ik hield niet van mezelf, voelde me onzeker, tot last, niet de moeite waard.
Ik zag dat weerspiegeld in de relaties die ik had. Mijn behoeftes en verlangens werden regelmatig als onbelangrijk of onnodig terzijde geschoven.
Ik bleek niet goed genoeg als mezelf; op de dingen die ik deed of zei kwam veel commentaar.
Toen ik daar genoeg van had en aan mezelf ging werken en steeds meer ging aanvaarden en omarmen dat ik helemaal okay ben zoals ik ben, kreeg ik andere relaties.
Relaties waarin er rekening met mij werd gehouden, waarin mijn mening werd gerespecteerd, waarin ik liefde kreeg én kon ontvangen.
Het begon met gaan houden van mezelf, mijn eigen behoeften zelf belangrijk gaan vinden, aan mezelf gaan geven wat ik nodig had, mijn grenzen gaan stellen. Kortom, goed voor mezelf gaan zorgen.
Onvoorwaardelijke zelfliefde
Ware Zelfliefde gaat zelfs nog een stap verder dan dat. Onvoorwaardelijk van jezelf houden betekent dat je alles van jezelf kunt omarmen, inclusief die dingen die je nu nog in jezelf afkeurt. Dit is niet zo eenvoudig, zeker niet als je van jongs af aan hebt gevoeld of gehoord dat je niet okay bent zoals je bent. Dan leg je de lat voor jezelf waarschijnlijk hoog en heb je vaak kritiek op jezelf.
Een andere visie
Wat mij hierbij erg helpt en heeft geholpen, is het weten dat alles wat ik heb ervaren en gedaan in mijn leven, ik op zielsniveau wílde ervaren om alle aspecten van het leven in een wereld van tegenstellingen te leren kennen. Het is dus nooit ‘fout’ wat ik doe, het is slechts een ervaring.
Dat betekent dat ik, als ik mezelf bijvoorbeeld weer eens bekritiseer en niet goed genoeg vind, mezelf mag omarmen en zeggen: “Wauw, daar is ie weer, die criticus. Wat doe ik dat goed!!” Probeer maar eens uit wat een ander gevoel dat geeft dan wanneer je jezelf ook nog eens op je kop gaat geven dat je kritiek hebt op jezelf.
De vrijheid anders te kiezen
Er gebeurt nog iets anders als je dit doet. Je creëert als het ware afstand tussen jou en de kritiek die je levert op jezelf. Alsof je naar jezelf aan het kijken bent vanaf een afstandje.
Door de ruimte die je zo schept vereenzelvig je je niet meer met de kritiek die je op jezelf hebt en schep je de mogelijkheid ermee te stoppen en een andere keuze te maken. Uiteindelijk voelt het natuurlijk toch niet fijn om jezelf te bekritiseren. Door liefdevol naar jezelf te zijn op zo’n moment, ontstaat er ontspanning en kunnen er nieuwe neuropaden worden aangelegd die afkeuring van jezelf minimaliseren en kunnen de neuropaden die automatisch de zelfkritiek oproepen geleidelijk aan verdwijnen.
Bijkomend positief effect
Wanneer je steeds meer op die manier naar jezelf kunt kijken en alles in jezelf gaat omarmen en accepteren, zul je merken dat er iets in je relatie gaat veranderen. Je ziet immers in je partner weerspiegeld hoe jij over jezelf denkt.
Je zult gaan merken dat je kritiek, teleurstelling, boosheid en dergelijke van je partner naar jou toe minder persoonlijk zult gaan nemen en meer zal gaan zien dat het slechts diens interpretatie van de situatie of het gebeuren is en niet per definitie waar.
Je zult gaan herkennen dat je partner ook vanuit zelfkritiek, angst voor afwijzing, gevoelens van ontoereikendheid handelt, net als jij (deed) en je zult compassie gaan voelen in plaats van de behoefte je te verdedigen, in de tegenaanval te gaan of jezelf schuldig te gaan voelen.
Daardoor zul je liefdevoller en meer vanuit jezelf kunnen reageren. Dit doe je dan vaak al automatisch omdat je meer zelfcompassie en liefde voor jezelf hebt ontwikkeld, ook voor de trekjes en gedragingen die je niet zo fijn vindt aan jezelf. En zo zul je in je ervaring van je relatie een verschil gaan merken, ook in je partner, en ga je ervaren dat je partner jouw zelfliefde naar je terug gaat spiegelen.
Want dat is hoe de Wet van Zaaien en Oogsten werkt.
Zelfliefde is een voorwaarde voor een fijne relatie.
Niet alleen met je partner maar met iedereen om je heen. Zelfliefde zie je in al je ervaringen en in al je relaties weerspiegeld. Het heeft een positief effect op iedereen met wie je in aanraking komt, inclusief op jezelf.
Is je relatie niet zoals je wilt?
Kijk eens naar je zelfliefde.
Hou je echt van jezelf?
Heb je vragen naar aanleiding van dit artikel? Stel ze gerust via de contactpagina.