Ik heb bij mijn geboorte een soort 6de zintuig meegekregen voor het aanvoelen van wat er in de interactie/ communicatie tussen mensen gebeurt en vooral ook, waar het misgaat. Ik wist niet dat dat een kwaliteit was tot ik merkte dat dat voor anderen helemaal niet zo duidelijk en zichtbaar was. Op de een of andere manier ‘weet’ ik ook welke consequenties bepaalde handelingen en gedragingen hebben.
Toen ik nog volop in mijn codependentie gedrag van aanpassen aan mijn partners zat, wist ik altijd wat de gevolgen van mijn soms desastreuze keuzes zouden zijn én ik wist dat het voor mij het beste zou zijn om een tijd alleen te leven om het zelfvertrouwen en de innerlijke kracht te kunnen opbouwen om als individu sterk in mijn eigen schoenen te gaan staan.
‘WAAROM HEB JE DAT DAN NIET GEDAAN???’
kun je je afvragen.
Hele, hele goeie vraag!
De angst was groter.
Het was een combinatie van geen ‘nee’ durven zeggen, niet (meer) vertrouwen op mijn eigen weten, bang zijn dat mijn partner me niet meer aardig zou vinden en me zou afwijzen en doodsbang zijn om het alleen te moeten doen en dat niet te redden. Ik had totaal geen vertrouwen in mezelf en meende dat ik iemand naast me nodig had om me te vertellen hoe ik mijn leven moest leven. En dus bleef ik, ook al wist ik dat het problemen zou geven.
Ik heb echt heel geleidelijk naar die stap en dat vertrouwen toe moeten werken. Het was niet een kwestie van de knop omzetten en het ineens anders doen. Een veranderingsproces gaat, tenzij gedwongen, altijd geleidelijk.
Vanuit angst leven
Ik hoor vaker van vrouwen, zeker vrouwen die hoogsensitief zijn, dat ze hun eigen weten onderdrukken doordat het niet op prijs werd gesteld en dat ze vanuit angst zijn gaan leven. Die angst maakt dat je keuzes gaat maken die niet kloppen voor jou.
De gevolgen
Doordat je zo gefocust bent op voldoen aan wat je denkt dat van je verwacht wordt, zie je niet goed meer wat het je kost. Het kost je je leven. Je óverleeft in plaats van dat je leeft. De voortdurende spanning in je lichaam en het voortdurend in je hoofd bezig zijn met je relatie en het sussen van je innerlijk weten dat het niet klopt sloopt je langzaam en uiteindelijk levert het je een burn out of een depressie op.
Vraag hulp
Ik weet hoe moeilijk het is om in je eentje toch die stap te zetten omdat alles in je protesteert en daarom doe ik wat ik doe, vrouwen zoals ik de helpende hand bieden om samen met mijn ondersteuning wel de stappen te gaan zetten om weer te gaan vertrouwen in zichzelf en hun leven in te richten zoals dat bij hen past.
Door eerst sterker te worden in jezelf, de oorzaken van je angst aan te pakken en te leren voor jezelf op te komen, kun je steeds meer gaan leven. Je groeit er als het ware naartoe. En dan kun je ook de noodzakelijke stappen zetten waar je nu voor wegloopt.
Ik heb zelf heel lang alleen door geploeterd en ik kan zien hoeveel me dat gekost heeft. Als jij in zo’n soort situatie zit, maak dan niet dezelfde vergissing en zoek hulp bij iemand die je vertrouwt en die weet waar je doorheen gaat.
Zorg dat het klikt
Ik ben niet de enige coach/therapeut die ervaringsdeskundig is en je kan ondersteunen dus als je die stap wilt zetten en hulp wilt, zoek iemand bij wie je je op je gemak voelt en bij wie je open durft zijn. Het terugpakken van je leven gaat zoveel makkelijker als je iemand hebt die met je meeloopt.
Wil jij die stap zetten en kijken of je dat met mij wilt, aarzel dan niet om een gratis en vrijblijvend verkenningsgesprek aan te vragen. Daarin kijken we wat er voor jou nodig is en kun jij voelen of je die stappen met mij naast je wilt gaan zetten