Wanneer je in een moeizame relatie zit waarin je gewend bent je aan te passen aan je partner dan heb je waarschijnlijk een afwachtende houding.
Waar kun je dat aan merken?
- Je scant de gemoedstoestand van je partner en probeert in te schatten wat hij wil. Je gaat niet uit van jezelf.
- Je bent vaag over je plannen en wensen en doet halfslachtige voorstellen zodat er altijd een uitweg is als hij iets anders wil.
- Je hebt behoeftes en verlangens maar uit die niet in de hoop dat hij wel zal aanvoelen wat je wilt door de hints die je geeft.
- Je hoopt dat hij wel begrijpt wat jij wil en wacht af tot hij met een voorstel komt
- Als hij niet meteen reageert op een voorstel of op een vraag of je iets kunt plannen, wacht je af tot hij dat wel doet.
- Je bent inschikkelijk, als het anders loopt dan pas je je aan en laat je je eigen behoeftes los.
- Als je niet samenwoont wacht je tot hij aangeeft dat hij tijd voor je heeft en als je een voorstel doet wacht je eindeloos af tot hij reageert.
- Je maakt geen andere plannen omdat het altijd zo kan zijn dat je partner toch iets wil doen of tijd voor je wil maken.
De gevolgen van afwachten
Deze afwachtende houding heeft vergaande gevolgen voor jou en ook voor je partner.
Jij hebt nooit duidelijkheid. Afwachten of er gebeurt wat je graag wilt, afwachten tot er antwoord of reactie komt kan slopend en uitputtend zijn. Je bent er in je gedachten voortdurend mee bezig, kunt geen andere plannen maken, zweeft voortdurend tussen hoop en vrees of je partner jouw verlangens wel of niet heeft begrepen of zal honoreren.
Je partner kan het gevoel hebben dat hij altijd alles maar moet beslissen, dat je initiatiefloos bent en geen ruggengraat hebt.
Meer rust door proactief te zijn
Je kunt meer duidelijkheid creëren voor jezelf en je partner door te gaan aangeven wat jij graag zou willen én limieten te stellen. Wat bedoel ik daarmee?
Ik geef je wat voorbeelden:
- Als jij wilt weten of je partner thuis komt eten en hij geeft geen antwoord, kun je hem laten weten dat, als hij niet voor 15:00u heeft gereageerd je ervan uitgaat dat hij er niet is voor het eten. Heeft hij dan niet gereageerd, dan hou je met koken geen rekening met hem.
- Als je afspraken wilt maken over bijv. de feestdagen, geef dan aan wat jij graag zou willen en vraag of hij nog ideeën heeft.
- Geef aan dat je zijn wensen bijvoorbeeld uiterlijk twee weken voor de feestdagen wilt horen en dat je er anders van uit gaat dat jij het mag regelen op jouw manier.
- Vraag er nog een keer naar als het twee weken voor de feestdagen is en is er geen respons, geef aan dat jij het zal regelen en hoe je het gaat regelen.
- Als je ergens mee zit en je wilt erover praten, stel meteen een moment voor waarop jullie dat kunnen doen, in plaats van te zeggen dat je graag een keer wilt praten en het wanneer aan hem over te laten. Kan het niet, stel een nieuw moment voor.
- Als je zin hebt om een wandeling te gaan maken, wees daar dan duidelijk in in plaats van vaag aan te geven dat het wel erg lekker weer is in de hoop dat hij dan zal voorstellen om ‘iets’ te gaan ondernemen.
- Als je weet dat de vriend van je man langskomt en je verwacht dat je man zal vragen of jij dan kookt en je hebt daar geen zin in of tijd voor, wacht dan niet af tot hij het vraagt, maar neem het heft in eigen hand en zeg meteen dat jij die avond niet kunt koken omdat je andere plannen hebt. Zo heeft je partner ook de tijd iets anders te regelen.
- Ga niet afwachten tot je LAT relatie wil afspreken. Trek je plan, spreek af met vrienden en communiceer dat naar hem. Dit kun je ook vooraf doen. Geef aan dat je wilt afspreken met een vriendin in het weekend en vraag welke dag het best uitkomt in verband met zijn plannen en dat je dat binnen een dag wilt weten en anders gewoon afspreekt. Uiteraard laat je het hem weten als je de afspraak hebt gemaakt.
Kortom, het gaat erom dat je duidelijk communiceert wat jij graag wilt en dat je aangeeft wanneer je antwoord of reactie wilt. En dat je duidelijk communiceert wat je gaat doen als er geen antwoord of idee van zijn kant komt.
Je neemt dus zelf initiatief om zo min mogelijk en zo kort mogelijk in onzekerheid te verkeren.
Overigens kun je dit soort acties ook toepassen bij je familie, vrienden en op je werk. De gedachte is overal hetzelfde.
Wat levert het je op?
In de eerste plaats meer rust.
Er is niets zo slopend als voortdurend afwachten en geen actie kunnen nemen.
Door tijdslimieten te stellen waarbinnen je antwoord verwacht en duidelijk aan te geven wat jij gaat doen als er voor die tijd geen reactie komt bouw je duidelijkheid op voor jezelf én voor je partner.
Om bepaalde verzoeken of verwachtingen van je partner die vaak voorkomen vóór te zijn als je er niet (meer) aan wilt tegemoetkomen door het zelf aan te kaarten, voorkom je dat je een tijdlang tussen hoop dat het niet gevraagd wordt en vrees dat het toch gevraagd wordt blijft inhangen, wat veel onrust geeft.
In de tweede plaats duidelijkheid
Je krijgt eerder en sneller duidelijkheid en jij bent naar je partner en jezelf duidelijker als je communiceert wat je wilt, hoe je het wilt en wanneer je het wilt. Natuurlijk kun je dit op een vriendelijke manier doen, maar wees duidelijk wat jij doet als er geen reactie komt, of er iets verwacht wordt waaraan je geen gehoor wilt geven.
Communiceren en proactief zijn
Leren grenzen stellen gaat in eerste instantie om het duidelijk communiceren wat jij zou willen zonder daar vaag of onduidelijk over te zijn. Hoe meer jij direct communiceert, hoe beter jouw partner jou leert kennen en ook weet waar hij rekening mee moet houden. Vergeet niet dat jij voor hem heel vaag bent als je alles maar overlaat.
In tweede instantie gaat het erom niet in de afwachtmodus te blijven maar duidelijk te zijn over wat jij wilt, wanneer je antwoord wilt en wat je gaat doen als er geen reactie komt. Hiermee geef je ook je partner duidelijkheid en laat je zien dat je niet altijd op afroep beschikbaar bent en je plannen verandert als hij dat wenst. Stel hem wel altijd op de hoogte van wat je verwacht en wat je gaat doen.
Een bijkomend voordeel voor jou is ook dat je je niet meer schuldig hoeft te voelen. Je bent immers duidelijk en de verantwoording om te reageren op jou ligt dan bij hem. Doet hij dat niet en jij geeft direct aan dan jouw beslissing is om te doen, weet hij dat en hoef jij niet meer in spanning te zitten hoe hij zal reageren als je bijvoorbeeld geen rekening met hem hebt gehouden met het eten.
Kortom, proactief zijn biedt voor jullie beiden voordelen en zal je een hoop onzekerheid, twijfel en gedachtespinsels schelen.