Meteen naar de inhoud

Wie is Jeanette van Os?

Zo’n kwart eeuw geleden lag mijn leven in puin.
De belangrijkste oorzaak?
Mijn levenshouding.
Ik had mij volledig aangepast aan wat ik meende dat mijn omgeving, mijn partner, mijn familie en vrienden van mij verwachtten en ikzelf bestond niet meer. Ik wist niet wie ik was en wat ik verlangde. Het enige wat ik deed was overleven in een angstige wereld door me zoveel mogelijk aan te passen en zo min mogelijk op te vallen. Ik had geen eigenwaarde meer, vertrouwde niet op mijn eigen intuïtie en weten en was hoofdzakelijk bezig met het scannen van mijn omgeving om te kunnen bepalen wat ik hoorde te doen en hoe ik me moest gedragen om geaccepteerd te worden en veilig te zijn. Ik volgde de adviezen van anderen, de keuzes van anderen, zonder lang stil te staan bij de vraag of het wel keuzes waren die bij mij pasten. Zo koos ik om de opleiding logopedie te volgen terwijl ik al jaren dominee wilde worden en daar ook mijn vakkenpakket op had afgestemd. Logopedie werd een logischer keuze voor mij gevonden omdat de studie korter was dan dominee en ik tegen de tijd dat ik dominee zou zijn toch wel kinderen zou hebben en er dus niets mee zou kunnen doen. In het plaatje passen leek veiliger dan mijn eigen keuzes volgen.

Pas veel later ontdekte ik via innerlijk kind werk en hypnose dat deze houding het gevolg was van mijn reactie op de houding van mijn ouders naar mij toe in mijn vroege jeugd. De aandacht van mijn moeder ging tijdens de zwangerschap en de eerste jaren daarna hoofdzakelijk naar mijn één jaar oudere zus, die veel zorg nodig had en vaak in het ziekenhuis verbleef. Ik was eigenlijk te veel voor haar en mijn verdedigingsreactie daarop was dat ik me zoveel mogelijk ging aanpassen en onzichtbaar werd. Ik geloofde dat ik geen aandacht en liefde waard was en alleen bestaansrecht had als ik me schikte naar anderen en hen plezierde. Daarnaast heb ik toen ik een jaar of 6 was door een buitensporige terechtwijzing van mijn vader op een uitspraak van mij de onbewuste beslissing genomen dat ik kennelijk niet wist wat goed voor me was en dat anderen dat moesten bepalen. Het gedrag dat daaruit ontstond wordt ook wel codependentie genoemd en heeft vaak tot gevolg dat je moeizame, pijnlijke relaties aantrekt.

Zo ook ik. In de relatie die ik aantrok nam ik steeds vaker beslissingen die ver afstonden van mezelf om mijn partner te plezieren in de hoop dat ik zijn goedkeuring en liefde daarvoor in ruil zou krijgen. Dat leidde uiteindelijk, door een reeks zeer ongelukkige keuzes, waarvan ik ergens best aanvoelde dat het niet juist was en die ik toch maakte, tot het verlies van mijn gezin, mijn geld, mijn huis, mijn vertrouwen in God en mijn laatste restje eigenwaarde.
Daar zat ik, op de bodem van de put waarin ik mezelf onbewust had laten vallen.

Op die bodem besloot ik dat ik dit nooit meer wilde.
Dat werd het begin van een ontwikkelingsreis die mijn leven voor altijd in positieve zin zou veranderen.

Dit ging niet zonder slag of stoot. Omdat ik geen greintje vertrouwen meer in mezelf had en geen basis om op te bouwen, trok ik een relatie aan met een gebonden man die mijn steunpilaar moest worden. Ik durfde en kon nog niet alleen zijn, want ik was nog helemaal niet gewend mijn eigen beslissingen te nemen. Ik wist amper wie ik was. Een relatie met een gebonden man betekende echter ook innerlijke strijd omdat het volledig inging tegen mijn morele gevoel. Het was dus weer een pijnlijke en moeizame relatie die met veel eenzaamheid, strijd en verdriet gepaard ging. Vrouwen die codependent gedrag vertonen trekken relatief vaak zo’n soort relatie aan.

Tegelijkertijd echter kregen persoonlijke ontwikkeling, spiritualiteit en het vinden van de Waarheid van het bestaan mijn interesse en dit werd mijn grote passie. Later kon ik duidelijk zien dat ik geholpen werd door iets wat groter was dan ikzelf. Ik had aangegeven dat ik het anders wilde en de mogelijkheid om daar te komen werd me aangereikt.
Ik heb heel veel gelezen, workshops en trainingen gevolgd. Ik paste gedisciplineerd alles toe wat behulpzaam leek. Dat hielp mij om stap voor stap mezelf te hervinden, mezelf waardevoller te gaan vinden en geleidelijk te durven op eigen benen te gaan staan. Ik ontdekte wat wel en niet werkte en waarom dat was. De laatste stap in dit proces was het loslaten van de destructieve relatie.

Mijn kers op de taart Elphesis van Os.

Wat ik ontdekte is dat een wezenlijke verandering pas kan optreden door verbinding met en hulp van ons Hoger Zelf, onze Goddelijke Bron, ons Innerlijk Weten waar iedereen toegang tot heeft. Het kennen van de Waarheid over het leven en mijzelf heeft mijn leven definitief naar een hoger niveau getild. Mijn coaching en begeleiding vindt dan ook zijn basis in de Bestaanswaarheden die altijd waar zijn. Het belangrijkste dat ik leerde en integreerde is dat ik al helemaal okay ben zoals ik ben en niet voortdurend hoef te streven beter te worden omdat ik nu niet goed genoeg zou zijn. En ik leerde de basis van een gezonde relatie, gebaseerd op liefde en respect.

De kers op de taart van dit hele ontwikkelingsproces was de ontmoeting met mijn huidige partner. Met hem heb ik nu een liefdevolle relatie opgebouwd waarin we gelijkwaardig aan elkaar zijn, elkaar ondersteunen op het spirituele pad, elkaar vrijlaten te doen wat ieder wil doen vanuit liefde en open en eerlijk alle gevoelens, wensen en ergernissen delen. (Ja, OOK IK!)

Ik kan nu wel zeggen dat ik authentiek durf zijn, mezelf en mijn grenzen respecteer, open ben over wie ik ben en wat ik ervaar en duidelijk mijn wensen, ideeën en behoeften kan communiceren. Mijn leven is veel gelukkiger geworden dan ik ooit had durven hopen.

Dat is wat ik gun aan alle lotgenoten die ook vastzitten in destructieve relaties.

Het is zo pijnlijk en vraagt zoveel energie en het kan echt anders. Ik heb geleerd wat wel en niet werkt, wat echt belangrijk is om een transformatie in gang te zetten en wat er nodig is om te helen van de angsten en overtuigingen die je in je jonge jaren hebt opgedaan en die er de oorzaak van zijn dat je telkens in dezelfde soort moeizame relaties terecht komt.

Ik heb er heel lang over gedaan om alle ins en outs te ontdekken en uit te vogelen en terugkijkend weet ik dat dat niet nodig was geweest als ik destijds iemand had gekend die gespecialiseerd was in codependentie en die heel gericht hulp en advies had kunnen geven om deze levenshouding te overkomen.

Dat is wat ik nu kan bieden aan vrouwen die dergelijk gedrag herkennen bij zichzelf. Een traject dat alles bevat wat belangrijk is om van iemand met codependent gedrag te transformeren naar iemand die een liefdevolle, gelijkwaardige relatie kan aangaan.

Ik hoop dat je, als je jezelf hierin herkent, al is het maar op een aantal punten, je zult beslissen om de aandacht van de ander naar jezelf te verschuiven en echt dit probleem aan te pakken. Gun het jezelf! Ik ben er voor je om je bij elke stap te begeleiden.